23 mei Tiebas - Logrono 88 km
Blijf op de hoogte en volg Henny
26 Mei 2017 | Spanje, Logroño
Mijn eerste nacht in een refugio was even wennen.
Ik had een alleraardigste Duitse onder me liggen (in het stapelbed voor de duidelijkheid). Maar dat alleraardigste was er rap af. Toen mevrouw de slaap te pakken had, was het meteen snurk-luchtalarm fase 1. Al het ongedierte viel meteen dood op de vloer. Voor de zekerheid maar dubbele oordoppen ingedaan.
Maar dat was het nog niet ..... de wandelaars staan ook nog eens om een uur of zes op, om de hitte voor te zijn. Weinig nachtrust. Even wennen waarschijnlijk.
We begonnen bijtijds, het was nog kil en er stond meteen een lange afdaling op het programma. Aan de top geen kranten voor de kou om onder je kleding te doen, dan maar het multi-functionele maandblad "de Nieuwe Plaggensteker" onder mijn shirt.
Veel kippenvel op mijn armen; een kip zou er jaloers op zijn op zoveel vel.......
Onderaan de afdaling een "misrekening". Zijn we, pak hem beet, zo'n 3 kilometer met de wandelaars meegefietst. Nou ja gefietst? Wat een parcours ...... alleen maar grove stenen en natuurlijk alleen maar klimmend. Meer de fiets omhoog geduwd, dan erop gezeten. Was afzien, wat is een fiets dan zwaar met volle bepakking.
Maar deze ervaring werd ruimschoots gecompenseerd bij een bodega. Een adresje, waar je de bidons gratis kan vullen met wijn en/of water uit de muurtap. Er hangt een bordje bij met de tekst "dat het u wel moge bekomen".
Uuw begrreipt natuuuurlijk well, datt het onss biezonder goed is bekoomen. Hik hik.
We zijn daar ook nog op de foto gegaan met een schoolklas. De leraar vertelde de kinderen, dat we personen zijn, die iets heel bijzonders doen. Fietsen van het koude Nederland naar het snikhete Spanje. De kindjes van 6 - 7 jaar keken ons met veel ongeloof aan.
Prachtig al die koppies.
De dag verder rustig doorgefietst met wederom veel klim- en klauterwerk. Tijdig binnen en ruim tijd voor het terraswerk. Goed toeven hier. Mooie dag gehad, alhoewel de hitte steeds meer een rol gaat spelen.
Vannacht weer in een refugio. Kamer van 6, maar 3 bedden bezet. Gezamenlijk diner en het verblijf is op basis van een vrijwillige bijdrage.
Na het paella-diner de kerk in voor een korte speciale bijeenkomst voor de 12 mee-eters. Gevolgd door het ceremonieel stempelzetten.
Wat er van mij terecht moet komen, ik zal het echt niet weten. Het wordt steeds gekker..........
Ik had een alleraardigste Duitse onder me liggen (in het stapelbed voor de duidelijkheid). Maar dat alleraardigste was er rap af. Toen mevrouw de slaap te pakken had, was het meteen snurk-luchtalarm fase 1. Al het ongedierte viel meteen dood op de vloer. Voor de zekerheid maar dubbele oordoppen ingedaan.
Maar dat was het nog niet ..... de wandelaars staan ook nog eens om een uur of zes op, om de hitte voor te zijn. Weinig nachtrust. Even wennen waarschijnlijk.
We begonnen bijtijds, het was nog kil en er stond meteen een lange afdaling op het programma. Aan de top geen kranten voor de kou om onder je kleding te doen, dan maar het multi-functionele maandblad "de Nieuwe Plaggensteker" onder mijn shirt.
Veel kippenvel op mijn armen; een kip zou er jaloers op zijn op zoveel vel.......
Onderaan de afdaling een "misrekening". Zijn we, pak hem beet, zo'n 3 kilometer met de wandelaars meegefietst. Nou ja gefietst? Wat een parcours ...... alleen maar grove stenen en natuurlijk alleen maar klimmend. Meer de fiets omhoog geduwd, dan erop gezeten. Was afzien, wat is een fiets dan zwaar met volle bepakking.
Maar deze ervaring werd ruimschoots gecompenseerd bij een bodega. Een adresje, waar je de bidons gratis kan vullen met wijn en/of water uit de muurtap. Er hangt een bordje bij met de tekst "dat het u wel moge bekomen".
Uuw begrreipt natuuuurlijk well, datt het onss biezonder goed is bekoomen. Hik hik.
We zijn daar ook nog op de foto gegaan met een schoolklas. De leraar vertelde de kinderen, dat we personen zijn, die iets heel bijzonders doen. Fietsen van het koude Nederland naar het snikhete Spanje. De kindjes van 6 - 7 jaar keken ons met veel ongeloof aan.
Prachtig al die koppies.
De dag verder rustig doorgefietst met wederom veel klim- en klauterwerk. Tijdig binnen en ruim tijd voor het terraswerk. Goed toeven hier. Mooie dag gehad, alhoewel de hitte steeds meer een rol gaat spelen.
Vannacht weer in een refugio. Kamer van 6, maar 3 bedden bezet. Gezamenlijk diner en het verblijf is op basis van een vrijwillige bijdrage.
Na het paella-diner de kerk in voor een korte speciale bijeenkomst voor de 12 mee-eters. Gevolgd door het ceremonieel stempelzetten.
Wat er van mij terecht moet komen, ik zal het echt niet weten. Het wordt steeds gekker..........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
