21 mei Cagnotte - St. Jean-Pied-de-Port 75 km

Vanmorgen om 7 uur al, waar vind je nog zo'n openingstijd, bij de dorpskruidenier om ons ontbijt te kopen.
Bijtijds op de fiets voor de laatste Franse etappe. Bij onze koffiestop werden we op een terras onthaald door het plaatselijke koor en orkest (1 gitaar). Oefenen doen ze daar niet in een zaaltje of kerk, maar op een terras.
Paarden in de wei met bellen op hun nek (had ik nog nooit gezien en echt ... ik was nuchter) kondigden de overgang naar de Pyreneeën aan. In de verte waren de met sneeuw bedekte toppen al duidelijk te zien. De bewegwijzering is inmiddels tweetalig geworden (Baskisch en Frans).
Aangekomen in het episch centrum van de pelgrims leek het net of we in Valkenburg waren beland. Terrassen overvol. Toeristentrein door de straten. Een wereld van zien en gezien willen worden.
Allemaal leuk en aardig. Geen slaapplaats te vinden totdat we twee echte Hollandse jongens uit Terneuzen tegen kwamen. Die wisten nog een plekkie in hun hotel. Dat wil zeggen een hok met twee bedden. Ook weer geregeld .......

Ik ben nu zo'n beetje 2 1/2 week onderweg en ongeveer 1700 kilometer gefietst. Heeft het gebracht wat ik verwacht of gehoopt had?
Nou meer dan dat; het is niet alleen maar een stukje fietsen, maar vooral de combinatie van factoren: van het zoeken naar een overnachtingsadres (waar zal ik vanavond slapen), mensen ontmoeten (ook al begrijp ik er soms geen reet van), de gastvrijheid bij de mensen thuis (mee-eten), tijdig je voedsel inslaan, natuur, vrijheid, stiltes, wisselende weersomstandigheden en vooral geen tijdsdruk. Dat alles maakt dat ik het reuze naar mijn zin heb en volop geniet. Hoop dat het in Spanje net zo gaat ......

N.B. Een en ander is mede mogelijk gemaakt door mijn gezellige maat Jos.