31 mei Fonfria - Palas de Rey 93 km
Blijf op de hoogte en volg Henny
31 Mei 2017 | Spanje, Palas de Rey
Voor de verandering, maar eens de wielerwinterkleding aangetrokken. We mochten met een afdaling van 11 kilometer beginnen en zaten boven de wolken. Dus kon je het wel invullen..... smerige kou.
En ineens ..... na de afdaling; wat nu weer? Krijg de vetherrie, sta ik in Samos!!! Ben ik de weg kwijt? Zit ik in Griekenland? Heb ik mijn pillen wel ingenomen? Heb ik iets gemist? Ben ik van slag? Ik zie geen bootvluchteling. Wie kan me wat uitleggen? Direct contact opgenomen met de plaatselijke autoriteiten. Kreeg de onder-adviseur van de gemeente persoonlijk te spreken. Heeft me met een atlas alles duidelijk kunnen maken. Ik ben weer op het rechte spoor. We kunnen met een gerust hart verder.
Onderweg nog dingen gezien? Jazeker, vier jongens met ieder een hond en een daarvan was een "Kloes"; dus thuisfront .....
En een oudere dame met een "klompvoet". Twee krukken erbij en gaan met die banaan. Geweldig wat een karakter. Compliment gegeven en één ding weet ik zeker, ze haalt het!
Twee Nederlanders achterop gekomen (dat is na Frankrijk pas de derde en vierde, die we hebben ontmoet). Deze man en vrouw uit Alphen aan den Rijn fietsen sinds jaren elk jaar twee weken een deel van de camino en morgen hopen ze eindelijk het einddoel te bereiken.
En nu zitten we weer in een herberg. Het lijkt wel het mobiele veldhospitaal van MASH. Een ieder, behalve die twee fietsers uit Nederland, heeft wat. Loopt mank, is bepleisterd, hangt aan het infuus, loopt in het verband of is aan elkaar geplakt met tape om de loshangende ledematen nog een beetje bij elkaar te houden.
Vanavond kregen we Italiaans. Slechts vier eters. Wij en een zemelige, zweverige Zweedse en een no-nonsense Canadese. Zij deed de camino-walk nog vakkundig voor.
Houdt niets in: gewoon na een hele dag wandelen, zo stijf als een plank zijn en dan in al het verband nog proberen te lopen ......
Maar heel eerlijk gezegd krijg ik zo langzamerhand ook wel weer zin in een broodje van Dobben kroket of een bord erwtensoep......
En ineens ..... na de afdaling; wat nu weer? Krijg de vetherrie, sta ik in Samos!!! Ben ik de weg kwijt? Zit ik in Griekenland? Heb ik mijn pillen wel ingenomen? Heb ik iets gemist? Ben ik van slag? Ik zie geen bootvluchteling. Wie kan me wat uitleggen? Direct contact opgenomen met de plaatselijke autoriteiten. Kreeg de onder-adviseur van de gemeente persoonlijk te spreken. Heeft me met een atlas alles duidelijk kunnen maken. Ik ben weer op het rechte spoor. We kunnen met een gerust hart verder.
Onderweg nog dingen gezien? Jazeker, vier jongens met ieder een hond en een daarvan was een "Kloes"; dus thuisfront .....
En een oudere dame met een "klompvoet". Twee krukken erbij en gaan met die banaan. Geweldig wat een karakter. Compliment gegeven en één ding weet ik zeker, ze haalt het!
Twee Nederlanders achterop gekomen (dat is na Frankrijk pas de derde en vierde, die we hebben ontmoet). Deze man en vrouw uit Alphen aan den Rijn fietsen sinds jaren elk jaar twee weken een deel van de camino en morgen hopen ze eindelijk het einddoel te bereiken.
En nu zitten we weer in een herberg. Het lijkt wel het mobiele veldhospitaal van MASH. Een ieder, behalve die twee fietsers uit Nederland, heeft wat. Loopt mank, is bepleisterd, hangt aan het infuus, loopt in het verband of is aan elkaar geplakt met tape om de loshangende ledematen nog een beetje bij elkaar te houden.
Vanavond kregen we Italiaans. Slechts vier eters. Wij en een zemelige, zweverige Zweedse en een no-nonsense Canadese. Zij deed de camino-walk nog vakkundig voor.
Houdt niets in: gewoon na een hele dag wandelen, zo stijf als een plank zijn en dan in al het verband nog proberen te lopen ......
Maar heel eerlijk gezegd krijg ik zo langzamerhand ook wel weer zin in een broodje van Dobben kroket of een bord erwtensoep......
-
31 Mei 2017 - 23:31
Jesse:
Broodjes kroket! Zal zorgen dat we ze thuis hebben. Kan je met terugwerkende kracht je moeder eren. -
31 Mei 2017 - 23:36
Fleur:
Dan eet ik de erwtensoep wel op! -
01 Juni 2017 - 09:35
Anita:
ben je er morgen?. -
01 Juni 2017 - 11:17
Bertus:
Hallo Hennie, je bent een kei. (gelukkig heb je Jos bij je).Een hele onderneming, maar je volbrengt het maar mooi, samen met Jos. De buurt heeft besloten om op je huis alle vlaggen van de landen waardoor je bent gefietst te laten schilderen met alle plaatsnamen die je hebt bezocht, de schilder is nu toch bezig. Als ik naar al die vlaggen kijk op de kaart, dan zijn jullie er nu bijna. Gefeliciteerd en tot spoedig ziens. Groeten Dikkie xxxxxxxx en Bertusxxxxxxxxxxxxxxxx. -
01 Juni 2017 - 21:41
Farid:
Gefeliciteerd Henny!
Je hebt de titel 'pelgrim' meer dan verdiend. Zal je bonte reisverslagen over caminos en harige nonnen zeker missen maar ben happy dat je Santiago de Compestela hebt gehaald.
Vamos Henny de Pelgrim! -
02 Juni 2017 - 13:23
Antoinette:
zeker wel een pootje gekregen van Kloes ? Je bent er bijna wat een topprestatie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
